کد مطلب:45691 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:35

گنجینه پرسمان » سياست و حكومت

چگونه ولايت فقيه ميتواند مطلقه باشد در حالي كه خبرگان رهبري ميتوانند اورا از ولايت عزل نمايند

مقصود از «ولايت مطلقه فقيه» آن است كه دايره اختيارات ولي فقيه محدود به احكام اولي و ثانوي و قوانين مدون نيست. بلكه هرگاه مصالح عاليه و الزامي جامعه اسلامي ايجاب كند كه موقتاً برنامه اي بر خلاف آنها انجام شود، ولي فقيه مي تواند به آن كار اقدام نمايد. به عنوان مثال در فقه اسلامي تخريب مسجد حرام مي باشد. اكنون اگر به تخريب مسجدي جهت خيابان كشي حاجت افتاد چه بايد كرد؟ يك روي كرد (نظريه مخالف ولايت مطلقه) آن است كه تا زماني كه تخريب مسجد به حد ضرورت نرسد؛ يعني، چنان كارد به استخوان نرسيده كه هيچ راه حل ديگري جز تخريب آن نباشد، نمي توان آن را تخريب نمود. روي كرد ديگر (ديدگاه ولايت مطلقه) آن است كه شارع مقدس به ولي امر اجازه داده است كه در صورت مصلحت اهم، دست به اين كار بزند و لازم نيست آن قدر صبر كند كه براي جامعه مشكلات عديده اي پديد آيد و مسأله را به حد ضرورت و حكم ثانوي برساند. حضرت امام پس از ذكر مثال فوق مي فرمايند: «اگر بخواهيم در اين گونه امور دايره ولايت را به احكام ثانوي محصور كنيم هرگز نمي توانيم تمدن داشته باشيم و همواره جامعه اسلامي گرفتار ركود، درماندگي و عقب افتادگي خواهد بود». (براي آگاهي بيشتر ر . ك : ولايت فقيه، آيت الله جوادي آملي) از توضيح فوق روشن مي شود كه «ولايت مطلقه» خود مقيد به مصالح است. از همين رو قابل كنترل مي باشد. لذا بايد اهرم كنترل كننده و نظارتگري در كنار آن باشد و آن همان مجلس خبرگان است. افزون بر آن، ولي فقيه در صورت از دست دادن شرايط رهبري، از نظر ثبوتي خود به خود معزول است و نقش مجلس خبرگان جنبه اثباتي دارد؛ يعني، فقدان شرط لازم را كشف و عزل وي را در جامعه اعلام مي نمايد.